
Müzik çaları kulağıma koydugum anda refleks mi alışkanlık mı bilinmez maria mena tınısı duymak ister oldum.şarkıları bugune kadar yaşadıklarımın birer özeti sanki.
İlk ‘Sorry’ le başladı ilişkimiz ilk aşkım ilk terkedilişim geldi aklıma vuruldum şarkıya pişmanlık acı hüzün hepsi bir arada usulca kulağıma doldu. Uzun süre okul ev arasındaki 1 saatlik yolculuğumda bu şarkıyla başka boyutlara daldım hayaller kurdum bazen kendimi kahramanlaştırdım bazen karşımdakinin egemenliğine izin verdim.
Sonra ‘Just hold me’ ye açtım kapımı her dinlediğimde avaz avaz söyleme isteği uyandırır bu şarkı çok isyankar soruların cevabını bulmaya çalısan bulamayacağından emin ama hala ısrarcı ergen bir çocuk haline dönüştürüverir.Tam da nedenlerle boğustugum dönemde antidepresanım oldu ki bilirsiniz antidepresan ruhunu dizginlerken bir yandan had safhada ölme isteği uyandıran nadir ilaç türlerinden bir tanesidir- ne tezat.
Sonra duruldum kabullendim yaptıklarım, başıma gelenler benim isteklerimin yansıması dedim ‘Just a little bit stronger’
Hadi gayret !
Yavaştan yavaştan yeni arayışlar hazır olma yolunda emin adımlarla ne aradığımın değil yine belkide ne aramadığımın farkına varma aşamasında önce 'Cause i'm fragile i'm hopeless i'm not perfect but i'm free' sonra 'This bottle of wine' geldi.
Herşeyi bırak dedim. Düşünme !
Sen daha start çizgisindesin hazır konumuna geçememişsin bekle zamanı gelince o seni bulacak ve işte o zaman Maria senin için ' All this time' diyecek.
Ve oldu beklemeden olması mı şanslı yapar beni aradığımın karşıma çıkması mı bilemedim ama 'I'm in love again'
I'm in love
again again
and you may call me tomorrow my friend, yes
you may kiss me again and again
i'll hold on tight